📌Bir çocuğun gözünden baktınız mı dünyaya? Bir çocuk gibi düşündünüz mü hiç? En son ne zaman gün boyu mutlu kalabildiniz bir çocuk gibi her şeye rağmen… Çocukken mutlu olmak, mutlu kalabilmek daha mı kolaydı? Yetişkinlik döneminde mutluluğu kovalayan ama elimizde tutamayan birey olmamızı sağlayan şey neydi? Bakış… Dünyaya, çevreye, insanlara, en önemlisi de insanın kendisine olan bakışı, bizim mutluluğumuzu belirleyen en önemli etkendir. Bireyin kendisine ve çevresine dair bakışından doğan yansımalar, bireyin iç dünyasını aydınlatır. İç dünyası aydınlanan birey ise, kendisine ve çevresine ışıklar saçarak etrafını aydınlatır. Çocukluk dönemimiz ise burada kritik bir döneme sahiptir.
📌Çocukluk dönemi; bireyin yaşantısının en masum, doğal, yaratıcı, üretken, tutkulu olduğu zamanlarıdır. Çocukluk dönemi aynı zamanda bireyin en cesur olduğu dönemdir. Korkmadan, kim ne der diye düşünmeden hareket eder, istediklerimizi gerçekleştirirdik bu dönemlerde. Her zaman gezindiğimiz yer hayal dünyamızdı. Hayallerimiz vardı, hayallerimizi takip eden yaratıcı düşüncelerimiz. Oyunlarımıza eşlik ederdi hayallerimiz. Mutluluğu kovalamaz, mutluluğu yaşardık en derinlerimizde… Büyüyünce mi unuttuk bütün bunları yoksa bakış açımızı mı değiştirdik? Yaşam içerisinde değişim kaçınılmazdır. Bugün kendi iç dünyamızın ışığını yakalamanın zamanı. O zaman bir çocuğun gözünden dünyaya bakarak başlayabiliriz. Önce içinizde sesini unuttuğunuz çocuğa sarılın ve dinleyin, sonra da size rehber olacak bir çocuğa. İçinizdeki çocuğu kaybetmeyin ve kendi etrafınızda ki çocukların da kaybetmesine izin vermeyin.
Comments