ÇOCUKLARIN GELİŞİMLERİNDE TAKLİT OYUNLARIN ÖNEMİ

Giriş

Bu makalede çocukların küçük yaştan beri severek oynadıkları hayali oyunların (taklit, -mış gibi oyun) çocukların gelişimleri üzerinde ne kadar önemli bir yere sahip olduğu anlatılmaktadır.

Yaratıcı oyun normal çocuk gelişimi için hayati bir bileşendir.

Çoğu insan, oyun, top, kaydıraklar, salıncaklar ve fiziksel olarak çevrelerini keşfetme oyunlarıyla uğraşan genç çocuk imajları şeklinde oyun oynar. Ama fiziksel oyun, tek oyun türü değildir. Çocuğun bilişsel ve sosyal gelişiminin önemli bir özelliğini yansıtan, oyun ya da inanmak oyununu (çoklu bakış açıları ve fikir ve duyguların oynak manipülasyonunu içeren öykülerden hareket ederek) davranırız. Son yetmiş beş yıl içinde, bir dizi kuramcı ve araştırmacı, bu hayali oyunun değerlerini, bir çocuğun normal gelişiminde hayati bir bileşen olarak tanımlamıştır.

Sistematik araştırmalar, çocukların katılımının iki veya bir buçuk yaşından altı ya da yedi yaşına kadar olan çocuk oyunculuğunun bir dizi net faydasını giderek daha fazla göstermiştir. Fiili çalışmalar, dil kullanımındaki artışlar, alt dönümler, gelecek zamanlar ve sıfatlar gibi bilişsel faydaları göstermiştir. Düşüncenin diğer insanlardan farklı olabileceği ve her birimizin yetenekli olduğu çeşitli bakış açılarının var olabileceğine dair bir farkındalık olan “zihin kuramı”, hayali oyunla yakından ilgilidir (Jenkins ve Astington, 2000). Leslie, 1987; Singer & Singer, 1990; Singer & Singer, 2005).

Psikolog Sandra Russ (2004), taklit oyunla ilişkili bir dizi farklı bilişsel ve duygusal süreçleri tanımladı. Oyunla ilgili yaptığı araştırmalar, fantezi, inanç, sembolizm, örgütlenme, görünüşte ayrı bir içeriğin bilişsel bütünleşmesi ve farklı düşünme (birçok farklı fikir, hikaye teması ve sembolle ortaya çıkma yeteneği) içerir. Hayali oyun, hem olumlu hem de olumsuz duyguların ifade edilmesine ve duygulanımın modülasyonuna, duyguyu bilişle bütünleştirebilme yeteneğine izin verir (Jent, Niec ve Baker, 2011; Seja, & Russ, 1999; Slade ve Wolf, 1999).

Berk, Mann & Ogan, (2006) ve Hirsh-Pasek, Golinkoff, Berk ve Singer (2009) tarafından yapılan araştırmalar, inandırıcı oyunların azaltılmış saldırganlık, gecikme de dahil olmak üzere öz-düzenleme biçimlerinin önemli kapasitesinin öncüsü olduğunu öne sürmektedir. (lezzetlenme, kibarlık ve empati). Çocuklar olası senaryoları veya arkadaşlarını tanıtmak için oyuncak kullandığında, çoklu perspektiflerin temsili doğal olarak gerçekleşir. Farklı roller üstlenmek çocuklara iletişim, problem çözme ve empati gibi sosyal becerileri öğrenme fırsatı verir (Hughes, 1999).

Erken taklit oyunun önemli bir yararı, çocuğun bilişsel esneklik ve nihayetinde yaratıcılığın kapasitesinin artması olabilir (Russ, 2004; Singer ve Singer, 2005). Örneğin, Russ, uzunlamasına çalışmalarda, erken yaratıcı oyunların, yıllar sonra artan yaratıcı performansla ilişkili olduğunu bulmuştur (Russ, 2004; Russ, & Fiorelli, 2010). Root-Bernstein'ın Nobel Ödülü sahipleri ve MacArthur Vakfı “dahiler” gibi açık yaratıcı yaratıcılarla yaptığı araştırmalar, inandırıcı dünyalar hakkındaki erken çocukluk oyunlarının, bu bireylerde kendi alanlarında kontrol katılımcılarına göre daha sık olduğunu gösterdi (Root-Bernstein, 2012).

Sonuç

Kısacası, hayali oyunların çocukların yaratıcılığına, kendi iç dünyasında oluşturduğu duygu ve düşüncelerini ifade etmesine yardımcı olur. Çocuk hayali oyunları evde sokakta anaokulunda kısacası heryerde oynayabilir. Burda kullanılan materyallerim çeşitliliği ve çocuğa uygunluğu oldukça önemlidir. Seçilen materyaller çocuğun tek tipli değil farklı şekillerde kullanabileceği şekilde olmalıdır. Örneğin, bir sopayı at, bir yastığı bebek, bir tencere kapağını direksiyon, bir havluyu örtü olarak kullanabilir. Bu sebeplerden, hayali oyuncaklar çocuklar için büyük bir öneme sahiptir.

Kaynakça

https://www.psychologytoday.com/us/blog/beautiful-minds/201203/the-need-pretend-play-in-child-development