Öğretmenin Oyundaki Rolü

Giriş

Oyun, yetenek ve zekâ geliştirici, belli kuralları olan, iyi vakit geçirmeye yarayan eğlence olarak oyuncak ise oyun aracı olarak tanımlamaktadır. Oyun, çocuğu eğlendiren, zevk veren bir faaliyet olmasının yanı sıra çocuğun bedensel, duygusal, sosyal, bilişsel ve dil gelişimine önemli yararlar sağlamaktadır. Oyun, çocuğun gelişimi ve yetiştirilmesi yönünden oldukça önemlidir. Çocuklar için oyun çok önemlidir. Bundan dolayı öğretmen içinde oyun çok önemli olmalıdır. Peki öğretmenlerin oyundaki rolü nedir?

Öğretmenin rolleri; çocuklara yardım ederek, çocukları akranlarıyla konuşmaya teşvik ederek, açık uçlu sorular sorarak ve oyuna dahil olmaya başladığında, öğretmen öğrenmeyi genişletir ve geliştirir. Örneğin, öğretmenin bir rolü, çocukların geliştirmesi gereken özel beceri ve bilgi anlayışını geliştirmektedir. Çocuk oyununa başladıktan sonra, sosyal etkileşimi kolaylaştırmanın yanı sıra çocukların oyuna katılmalarına yardımcı olması da öğretmenin dolduracağı bir roldür.

Öğretmenler, oyun planlamasında da bilinçli olmalıdırlar. Bu, sınıftaki her bir çocuk için yaş ve sahne uygunluğunu, bireysel olarak uygun ve kültürel olarak uygun olanı belirlemek için büyüme ve gelişmeyle ilgili bilgilerini kullanmayı içerir. Oyun, yeni sosyal beceriler gerektiren yeni rolleri üstlendiklerinde ve akranlarının bakış açılarını ele geçirdiklerinde çocukların sosyal ve duygusal gelişimlerine katkıda bulunacak çeşitli işlevlere sahiptir. Rolleri müzakere eder, mekânı ve materyalleri paylaşırlar, farklı bakış açılarını ifade ederler, anlaşmazlıkları çözer ve akranlarını belirli rolleri üstlenmeye ikna ederler (Kostelnik, Whiren, Söderman ve Gregory, 2007). Çocuklara, açık bir şekilde hitap edemedikleri veya kabul edemedikleri duyguları, duyguları ve korkuları çalışma fırsatı da verilir.

Ayrıca öğretmenlerin oyunu kolaylaştırması durumunda, oyunun faydaları en üst düzeye çıkar, aksi halde sınırlı öğrenme gerçekleşebilir. Oyun sırasında öğretmen müdahaleleri, problem çözme, soru sorma, istenmeyen davranışları yönlendirme ve çocukları oyun temalarına sokma konusunda yardımcı olmaktan pek çok olasılık üstlenir. Öğretmenler ayrıca bir oyun senaryosuna girmekte zorlanan çocuklara oyun becerilerini de öğretmelidir.

Ek olarak, öğretmen oyun senaryosu ortaya çıktıkça çocukların eylemlerini de açıklayabilir. Çocuk oyununu planlarken, öğretmenler oyun sırasında çocuğun ulaşmasını istedikleri belirli hedefleri ve sonuçları belirleyebilir. Öğretmenler aynı zamanda, bilişsel, fiziksel, sosyal, duygusal ve dil gelişiminin mevcut düzeylerini göz önünde bulundurarak, çocukları bireyselleştirmelidir. Örneğin, öğretmen bir çocuğun gün boyunca kullandığı ifade edici dil miktarını artırma amacına sahip olabilir. Öğretmen çocuğu dramatik oyun alanına davet edebilir, çok sözlü ve oyun senaryolarında kolay olan başka bir çocukla konuşabilir.

Sonuç

Öğretmenler, oyunu değerli bir araç olarak benimsemeli ve kullanmayı öğrenmelidir. Oyun sırasında öğretmen, her çocuğun gelişimsel seviyesi için kolaylaştırmayı, katılımı ve uygun bireyselleştirmeyi içermelidir. Öğretmenler, oyun için zaman, alan ve materyalleri birleştirerek daha üst düzey düşünmeye fırsat yaratmaya odaklanmalıdır.

KAYNAKÇA

Nell, M., & Drew, W. (2013). From play to practice: Connecting teachers play to children’s learning. Washington, DC: NAEYC.

Bodrova, E., & Leong, D. (2004). Chopsticks and counting chips: Do play and foundational skills need to compete for the teacher’s attention in an early childhood classroom? Spotlight on young children and play, 4-11. Washington, DC: NAEYC.